pasen

Ik kan me zo voorstellen hoe bij jullie de etalages van de winkels er nu uitzien: lekker chocolade paashazen, kippen, gekleurde eieren etc. Hier in Gambia natuurlijk niets van dat alles, pasen wordt hier niet gevierd. Wij hebben zo onze eigen paasperikelen:
Eigenlijk is het hier al een paar maanden pasen. Het door Buna in elkaar geknutselde kippenhok voldeed blijkbaar niet voor de dames want ze zochten steeds andere plekjes om hun ei kwijt te kunnen; in het generator-hok, onder de auto, in een kartonnen doos en zelfs op de stoel. Dat krijg je als ze vrij over de compound rond mogen scharrelen. Wij konden dus elke dag eitjes zoeken! Maar nadat Sammie 3 weken geleden een van de kippetjes heeft vermoord (drama! Kinderen erg geschrokken en in tranen, Buna 3 dagen boos op Sammie. Gelukkig wilden Gabi en Maria ‘m wel opeten, de kip dan hè!) hebben we een ren gemaakt. Nu leggen ze noodgedwongen netjes in het hok, en valt er niets meer te zoeken. Gelukkig kwam Alied uit Nederland met een hele kilo (!) chocolade paaseitjes, mmmmmm……… En als klapper op de paasvreugde: een broedende kip! We zijn in blijde verwachting van een nest kuikentjes!

Vorige week was er een paar dagen geen benzine te krijgen. In de wijde omtrek was er geen benzinestation meer waar je kon tanken. Op zich is het natuurlijk geen ramp om de auto een paar dagen te laten staan. Vervelender is dat de generator ook niet draait zonder benzine, en zonder generator kunnen we geen water oppompen. Gelukkig hadden we de watertank net helemaal vol zitten en kwamen net op tijd de tankwagens en hebben we niet zonder water gezeten.

Toen we weer konden tanken zijn we met de auto een stuk het binnenland ingegaan om wat dorpjes te bekijken waar we nog nooit geweest waren. We kwamen bij een compound terecht waar meteen van alle kanten volwassenen en kinderen aan kwamen rennen om ons te bekijken. We konden merken dat hier vrijwel nooit blanken kwamen, want de kinderen daar vonden het wel héél erg spannend. Ze probeerden zo dicht mogelijk bij me te komen, maar op het moment dat ik me omdraaide of ze aankeek, renden ze gillend weg. Steeds kwamen ze een stukje dichterbij. Toen we weer de auto instapten stond het halve dorp om de auto heen. Buna startte de auto (nogal zwaar geluid bij de jeep) en voordat ik in de gaten had wat er gebeurde, vloog iedereen alle kanten op van de schrik, ze renden op de huizen af, naar binnen en smeten de deuren dicht. Binnen een halve minuut waren al die tientallen mensen die net nog om ons heen stonden, helemaal verdwenen, het was uitgestorven! Een hele vreemde gewaarwording!

We hopen dat bij jullie de lente nu echt een beetje gaat doorzetten! Heel veel liefs en fijne paasdagen voor iedereen!

We zijn geschrokken van het verdrietige berichtje over de moeder van juf Ineke en de opa van Sietske! Dan is het wel vervelend dat we zo ver weg zitten! Yara had graag een tekening en een kaartje voor jullie gemaakt. Die kunnen we nu niet zo gemakkelijk in de bus gooien. Daarom hebben we maar een kaarsje opgestoken en zijn een ogenblik heel erg in gedachten bij jullie geweest!We wensen Ineke en haar gezin en Sietske en Bram en Jetske en hun papa en mama héél erg veel sterkte!