Akelig
Door: Buna, Wendy, Yara en Lenna
03 Mei 2008 | Gambia, Banjul
Het is toch 7 maanden heel goed gegaan. We hebben ons steeds heel veilig gevoeld en zijn niet één keer getuige geweest van welke vorm van criminaliteit dan ook. Tot vorige week. Buna was ’s avonds nog bij een automonteur die hem buiten werktijd (ja, ook hier wordt gebeund) hielp met gedoe met de zekeringen. Zijn mobiele telefoon lag in de auto op te laden. Weg telefoon. Wie hem gestolen heeft, daar zullen we wel nooit achter komen. Het hele dorp stond op z’n kop, iedereen gaf elkaar de schuld, dorpsoudsten bemoeiden zich ermee, maar zonder bewijs kun je niets. Nu is het niet zo’n drama dat de telefoon zelf weg is, maar wel dat alle nummers van vrienden, collega’s en klanten ook verdwenen zijn. Dus het zal wel even duren voordat alle contacten weer hersteld zijn. Gelukkig kun je hier wel een nieuwe sim-kaart aanvragen met hetzelfde nummer, dus wij zijn nog wel onder hetzelfde Gambiaanse telefoonnummer bereikbaar.
Maar daar bleef het niet bij…….
Eergisteren kwamen we aan het einde van de middag thuis, ik voelde dat er iets niet klopte; de tas van de laptop stond open en de laptop zelf stond aan. De accu van de laptop gaat ongeveer een uurtje mee, en we waren de hele dag weggeweest. Vreemd! Ook de koffer met medicijnen, zalfjes en pleisters, die we onder het bed bewaren stond midden in de kamer, open. Ik kon zien dat er gerommeld was tussen de papieren. Er was duidelijk iemand binnen geweest. Het vreemde was dat er níets weg was. De CD speler, computer, het fototoestel, alles lag er nog. Ook was er geen raam of deur geforceerd. Ik denk dat er iemand binnen was toen we thuiskwamen en halsoverkop gevlucht is. Maar dan nog: hoe komt iemand langs Sammie (die behoorlijk waakt) en binnen zonder iets open te breken? Het nare is dat je mensen gaat verdenken, en ik vind het vreselijk om zo wantrouwig te zijn. We besloten het maar te laten rusten, maar de volgende middag zijn we echt heel erg geschrokken. Buna was op trip met toeristen, de kinderen waren voor aan de straat buiten aan het spelen en ik was boven. Ineens komt Lenna kalm en rustig vertellen dat er een man bij de achterdeur stond die probeerde binnen te komen. Hij probeerde eerst de deur (was op slot) en schoof toen het raampje van de badkamer open om erdoorheen te klimmen. Lenna was even de keuken binnengekomen om iets te pakken. Waarschijnlijk heeft hij haar gezien en is snel weggerend en over de muur gesprongen. Sammie lag aan de voorkant van het huis te slapen en heeft niets gehoord. Brrr, dan wordt je gevoel van veiligheid wel behoorlijk aangetast!
Toch laten we ons er niet teveel door beinvloeden. Het is een prettig idee dat als je hier iemand betrapt op diefstal, je heel hard SACHÉ (soort van ‘houd de dief’) roept en dat dan iedereen uit de huizen en compounds komt rennen en als één man achter de dief aan rent. Als die vervolgens gepakt wordt, is hij nog niet jarig! Hij zal behoorlijk geslagen, geschopt en naar het politiebureau gebracht worden. Daar wordt hij nogmaals bestraft met stokslagen en gevangenisstraf. Dat klinkt wel heel hard, maar ik geloof wel dat daardoor de criminaliteitscijfers zo laag zijn. We gaan er dus maar vanuit dat dit niet meer gebeurt.
Het gaat ons nog steeds goed hier. De meiden worden echt een beetje Afrikaans. Als je ze ziet spelen met de buurkinderen, de spelletjes die ze doen, hoe ze met de kleintjes op de arm lopen, hoe ze zich redden in het Wollof, hoe ze super smerig na het spelen weer thuis komen. Ze zijn heel donker geworden door het hele dag buiten zijn. Ze hebben zelfs echte Afrikaanse kleren, op maat gemaakt bij de kleermaker, die bij speciale gelegenheden (bruiloften, namingceremonies) natuurlijk aanmoeten. Pap, zie je op de foto waar de kinderen hun Afrikaanse kleren aanhebben, hoe groot de mango’s geworden zijn? Toen jij hier was waren ze zo groot als knikkers, nu kunnen we ze bijna eten. Omdat we een beetje ongeduldig zijn, nemen we mango’s die bíjna rijp zijn en maken er een soort appelmoes (mangomoes) van. Héél erg lekker!
We hoorden dat de lente zich bij jullie eindelijk heeft laten zien, fijn! Geniet van het zonnetje en de warmte, doen wij ook! Veel liefs voor iedereen!
P.S: Alied: jullie kastje staat inmiddels bij ons thuis, Alhagie komt hem binnenkort ophalen!
Maar daar bleef het niet bij…….
Eergisteren kwamen we aan het einde van de middag thuis, ik voelde dat er iets niet klopte; de tas van de laptop stond open en de laptop zelf stond aan. De accu van de laptop gaat ongeveer een uurtje mee, en we waren de hele dag weggeweest. Vreemd! Ook de koffer met medicijnen, zalfjes en pleisters, die we onder het bed bewaren stond midden in de kamer, open. Ik kon zien dat er gerommeld was tussen de papieren. Er was duidelijk iemand binnen geweest. Het vreemde was dat er níets weg was. De CD speler, computer, het fototoestel, alles lag er nog. Ook was er geen raam of deur geforceerd. Ik denk dat er iemand binnen was toen we thuiskwamen en halsoverkop gevlucht is. Maar dan nog: hoe komt iemand langs Sammie (die behoorlijk waakt) en binnen zonder iets open te breken? Het nare is dat je mensen gaat verdenken, en ik vind het vreselijk om zo wantrouwig te zijn. We besloten het maar te laten rusten, maar de volgende middag zijn we echt heel erg geschrokken. Buna was op trip met toeristen, de kinderen waren voor aan de straat buiten aan het spelen en ik was boven. Ineens komt Lenna kalm en rustig vertellen dat er een man bij de achterdeur stond die probeerde binnen te komen. Hij probeerde eerst de deur (was op slot) en schoof toen het raampje van de badkamer open om erdoorheen te klimmen. Lenna was even de keuken binnengekomen om iets te pakken. Waarschijnlijk heeft hij haar gezien en is snel weggerend en over de muur gesprongen. Sammie lag aan de voorkant van het huis te slapen en heeft niets gehoord. Brrr, dan wordt je gevoel van veiligheid wel behoorlijk aangetast!
Toch laten we ons er niet teveel door beinvloeden. Het is een prettig idee dat als je hier iemand betrapt op diefstal, je heel hard SACHÉ (soort van ‘houd de dief’) roept en dat dan iedereen uit de huizen en compounds komt rennen en als één man achter de dief aan rent. Als die vervolgens gepakt wordt, is hij nog niet jarig! Hij zal behoorlijk geslagen, geschopt en naar het politiebureau gebracht worden. Daar wordt hij nogmaals bestraft met stokslagen en gevangenisstraf. Dat klinkt wel heel hard, maar ik geloof wel dat daardoor de criminaliteitscijfers zo laag zijn. We gaan er dus maar vanuit dat dit niet meer gebeurt.
Het gaat ons nog steeds goed hier. De meiden worden echt een beetje Afrikaans. Als je ze ziet spelen met de buurkinderen, de spelletjes die ze doen, hoe ze met de kleintjes op de arm lopen, hoe ze zich redden in het Wollof, hoe ze super smerig na het spelen weer thuis komen. Ze zijn heel donker geworden door het hele dag buiten zijn. Ze hebben zelfs echte Afrikaanse kleren, op maat gemaakt bij de kleermaker, die bij speciale gelegenheden (bruiloften, namingceremonies) natuurlijk aanmoeten. Pap, zie je op de foto waar de kinderen hun Afrikaanse kleren aanhebben, hoe groot de mango’s geworden zijn? Toen jij hier was waren ze zo groot als knikkers, nu kunnen we ze bijna eten. Omdat we een beetje ongeduldig zijn, nemen we mango’s die bíjna rijp zijn en maken er een soort appelmoes (mangomoes) van. Héél erg lekker!
We hoorden dat de lente zich bij jullie eindelijk heeft laten zien, fijn! Geniet van het zonnetje en de warmte, doen wij ook! Veel liefs voor iedereen!
P.S: Alied: jullie kastje staat inmiddels bij ons thuis, Alhagie komt hem binnenkort ophalen!
-
03 Mei 2008 - 14:02
Antou En Angela:
Hallo
Brrrr krijg er de bibbers van als ik dit zo lees. succes en hopelijk gebeurd dit niet meer. groetjes -
03 Mei 2008 - 17:39
SAS:
Wat een leuke fotos (om maar met iets positiefs te beginnen!)!! We kunnen zien dat de meiden echt Afrikaans zijn 'geworden'! Is dat straatje waar ze in staan jullie straatje?
Wat akelig van die inbraken, kan me voorstellen dat je daar enorm van schrikt. Wel weer een goed gevoel dat de "neighbourhood watch" ingeschakeld kan worden door het roepen van SACHE. Maar hopelijk heb je dat niet (meer)nodig!
Gister heb ik jullie neefje Tom (voor het eerst) gezien, wat een lekker stuk is dat zeg WAUW! Ik denk dat jullie niet weten wat je ziet als je weer terug bent. Echt een lief leuk vrolijk kereltje!
't Is inderdaad lekker weer hier (we hadden weer geluk vorige week met Max' verjaardag!) en dit weekend zitten we ook weer helemaal vol met verjaardagen dus wij gaan lekker nix doen en van het mooie weer (& taart(en)!) genieten!!
Dikke kus ;-)
-
03 Mei 2008 - 20:19
Gemma:
Jeetje, is dat even schrikken. Vreemd dat er niets is weggenomen? Ik hoop dat jullie het nu niet meer meemaken.
Ik wens jullie nog een fijne tijd en alle goeds.
-
04 Mei 2008 - 21:33
Vera En Wim:
Millingen is het veiligste dorp van Gelderland volgens de radio vanmorgen. In het afgelopen jaar slechts 1 auto gestolen en 2 woninginbraken. Toch zal het je maar overkomen dat jij net het slachtoffer bent. Dan gaat het niet om cijfers. Bij jullie moet het toch ook zo zijn. Niet letterlijk bestolen, maar wel inbreuk op je privacy en een gevoel van onveiligheid. Niet leuk.Waar is men op uit? In zekere zin zijn jullie de rijkeren daar, maar rechtvaardigt dat iets? Succes, een slotje extra dan maar?
Wat een prachtige foto's stuur je steeds Wendy. Groeten. Vera en Wim -
05 Mei 2008 - 09:43
Alied:
heel vervelend allemaal. Je raakt je vertrouwen in de gambiaanse medemens wel kwijt. Zou het dezelfde persoon zijn, die het steeds probeerde? Denk je daat de meiden nog naar nederland willen? Ze voelen zich aardig thuis in Gambia zo te lezen en te zien.
Dank voor het halen van ons laatste nachtkastje. Wrs. heeft Buna toch meer gezag dan Alhagy, qua postuur zeker.
Sterkte met de schrik, spullen zijn te vervangen ( let op je foto's, usb stickje?) maar het idee dat iemand zomaar je huis binnenklimt via een raampje!! Jammer dat de meeste gambianen of andere mensen met zo'n kleurtje ( wie zegt dat het een gambiaan was) zo mager zijn, ze kunnen overal tussendoor.
liefs Alied -
05 Mei 2008 - 15:27
Christie:
Millingen is dan wel veilig maar om de zoveel tijd vinden er ook inbraken plaats, vooral bij huizen aan de Heerbaan. Het is al menig collega van jou overkomen, ik geloof Ineke een keer en ook Jeanita. Voor een paar maanden terug heeft een wit bestelbusje, notabene overdag, laptops en andere spullen in Kekerdom uit de huizen gehaald, is mij verteld.
Altijd vreselijk klote als het je overkomt, maar Wendy gelukkig laten jullie je niet bepalen door deze voorvallen, that's The Secret!!
Groeten van mij Christie. -
08 Mei 2008 - 21:09
Cindy:
Hoi allemaal,
Wat een akelig verhaal. Ik kan me voorstellen dat jullie erg geschrokken zijn. Maar hopelijk verpest dit niet de tijd dat jullie nog mogen genieten in Gambia.
Yara en Lena, wat zien jullie er geweldig uit in jullie Afrikaanse outfits. Echte dames zo.En zo'n lekker kleurtje. Nou hier is het ook lekker weer. 25C, dus de t-shirts kunnen bij ons ook uit de kast gehaald worden.Maar voor hoe lang???????????
Hoe staat het eigenlijk met de bouw van jullie huis?
Groetjes Cindy
-
10 Mei 2008 - 19:59
Mary-ann:
Hoi allemaal,
wat een schattig gezicht de meisjes in echte Afrikaanse kleding!!
Het lijken al hele dames zo.Ik had net op de weblog van Niek ( onze neef die voor een jaar in Zuid_Afrika zit vanwege zijn studie) een reactie geschreven en bedacht me dat het al lang geleden is dat ik gekeken heb hoe het jullie vergaat in Gambia.
Wij zijn net terug van een heerlijke vacantie in Toscane.We hebben een camper gekocht en gaan,nu Loek niet meer werkt, iedere schoolvacantie weg. We beseffen dat we in een bevoorrechte positie zitten en genieten er ook van. Wat een akelig idee dat je je niet meer veilig voelt in je eigen huis en omgeving.Het is te hopen dat die man alsnog gepakt gaat worden. Hiet is verder geen nieuws,alleen dat het schooljaar al weer bijna afgelopen is. Ik moest de afgelopen weken nog wel veel aan vorig jaar denken toen we druk bezig waren met het afstuderen. Het maakte wel dat ik nu lekker kon genieten van de vacantie want dat is gelukkig achter de rug.Met onze jongens gaat het ook goed,ze studeren hard en hebben tot nu toe nog steeds alles gehaald,maar genieten ook volop van het studentenleven.
Volgend schooljaar krijg ik een echte halve baan, dus de woensdag om en om, iets meer vrije tijd. Ik vond de combinatie Ib en een groep lastig.Nu ben ik volgend jaar alleen nog maar aan het werk als Ib-er.Het is nog steeds heel leuk maar ik kom nog steeds tijd tekort.
Heel veel groetjes en tot de volgende keer.
Mary-Ann -
16 Mei 2008 - 16:30
Tamalin:
hoi yara!hoe is het met jou?met ons is het goed.we missen je allenmaal heeeeel erg!ik ben over een paar weken jarig!we hebben de kommunie kinderen met de klas naar de kerk gebragt.doei
tamalin -
17 Mei 2008 - 07:14
Celine:
Hoi,Yara de klas is al een beetje verdeeld en jij en ik komen in een klas met julia en mila.
en mila en ik gaan de spreekbeurt nog een keer doen .dan kan je snoepie niet zien:( jammer
maar gelukig kom je nog trug:):P en dat is heel leuk kan ik je nog een 2 of 3 of 1 jaar zien en heb jij nog wat leuks gedaan wil je het dan aan juf els en inke vertelen en tegen de klas ?:)_~~
groetjes van : Celine
voor :Yara :):P:):P:):P:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley