Juju

We kwamen terug van ons landje in Batakunku. Op de terugweg besloten we om in Tanji, het grootste vissersdorp in Gambia, nog even een stukje te wandelen. Ik vind het heerlijk daar, zo aan het einde van de middag. Er is een enorme bedrijvigheid, in al z’n geuren en kleuren. De vissersboten komen binnen. Vrouwen gaan met grote teilen het water in om de vis op te halen. Ze waden dan met de teilen boordevol vis, op hun hoofd, terug naar het strand. Daar wordt er fanatiek onderhandeld en verkocht. Er zijn allerlei soorten vissen te zien, maar ook kreeften, krabben, garnalen en af en toe een zeeslang.Op de grond zie je vrouwen oliebolletjes en fish-pie bakken. Er worden pinda’s en bananen verkocht. Van alles proberen en proeven we een beetje.
Als je een stukje verder het strand op loopt is er niets meer van die drukte te merken en heb je het strand voor je alleen. Daar zagen we haar; een heel klein puppy, Een week of 6, net uit de zee gekropen, helemaal vies, nat en bibberig. Ze had een juju om haar nek gebonden.
Een juju (in Senegal wordt het gris-gris genoemd) is een soort amulet. Een buideltje van slangen- of geitenleer, waar een kruid, botje of briefje met een spreuk in zit. Gemaakt door een Marabout (medicijnman). Bijna elke Gambiaan, zelfs pasgeboren baby’s, hebben er een om hun middel of bovenarm. Het beschermt tegen ziekten, slangen, kwade geesten of invloeden. Maar er zijn ook juju’s om zwanger te worden (of juist niet), om een man of vrouw verliefd op je te laten worden of om geluk en rijkdom te krijgen. In huizen hangen ook wel eens juju’s om inbrekers en negatieve energie buiten te laten. In dit geval vermoeden we dat het hondje in opdracht van een Marabout, geofferd is. Dat ze met de juju om haar nek in de zee gegooid is om ervoor te zorgen dat iemand van een ziekte verlost zal worden of zal krijgen wat hij verlangt. Er worden hier regelmatig dieren geofferd, meestal geiten en schapen, maar soms maakt het niet uit wat voor dier, als het maar een levend wezen is.
Daar zaten we dan met dat kleine hondje. Als we haar daar zouden laten liggen, zou ze zeker doodgaan. Dus hebben we met z’n drietjes Buna op ons allerliefst aangekeken (dat kunnen wij vrouwen heel goed) tot hij zoiets bromde als: “nou, neem maar mee dat ding dan”. We wisten niet of ze het zou overleven, ze was er slecht aan toe. Maar we zijn nu een week verder en ze is helemaal opgeknapt. Op de foto’s kun je zien wat een schatje het is. We hebben haar Juju genoemd. Sammie heeft zich helemaal over haar ontfermd.

Precies op eerste paasdag is er een kuikentje geboren! Helaas is er uit de 13 andere eitjes niets gekomen. Zijn er kippenkenners die weten hoe dit komt? Een paar dagen later hadden we opnieuw een broedende kip, maar nadat ze 7 eitjes had gelegd, is ze opgegeten door een wilde kat, heel jammer! De dag nadat we Juju gevonden hadden zagen we dat een poes achter het kippenhok 4 babypoesjes verstopt had. De kinderen hebben zo wel heel veel te bekijken en te verzorgen.

Maar naast deze schattige leuke diertjes, leven hier ook nog minder aaibare soorten. Gisteravond zaten Buna en ik voor het slapengaan nog even op de veranda toen we vlak langs ons een slang zagen langsglijden. Buna sprong op en begon als een gek met de bezem op de slang in te slaan (hij is niet zo heel erg dol op slangen). Na een paar minuten was hij dood. Het was een groene mamba, hoewel nog jong, toch gevaarlijk en giftig. Vanochtend hebben we hem even goed kunnen bestuderen, en wilden de kinderen natuurlijk even op de foto.
Dat was het weer voor deze keer. Heel veel lieve groetjes voor iedereen!!
......Een berichtje voor Petra: ik kan een aantal mensen héééél blij maken met voetbaltenues, je wilt niet weten hoe vaak ons dat gevraagd is! Misschien dat Tamara het met de belletjes mee kan sturen naar Hilly, maar of Hilly nog plaats heeft in haar koffer, weet ik niet... Als er iemand anders is die dit leest en het mee naar Gambia wilt nemen, heel graag!!