genieten!

Het is zondag, einde van de middag. Ik zit hier zó te genieten, daar wil ik jullie even in mee laten delen! De meiden zijn op het erf van de buren. Als ik ze ‘kwijt’ ben, kan ik ze daar vinden. Omdat daar veel kinderen wonen, is het er erg leuk voor ze. Ook hun vriendin Yaasi woont er. Ze is even oud als Lenna, maar véél kleiner. Je kunt ze op de foto zien, terwijl ze een klapspelletje aan het doen zijn. Je kunt hier duidelijk zien wat goede voeding voor de groei bij kinderen doet. Yara en Lenna lijken hier zo groot en grof in vergelijking met hun leeftijdgenootjes! Ik hoor ze klappen, zingen en lachen. Af en toe kijk ik even vanaf ons balkonnetje en zie ze plezier hebben. Ze voelen zich er al helemaal thuis. (zie foto).Het haar van het zusje van Yaasi wordt nu ingevlochten en haar moeder wil Yara en Lenna morgen ook vlechten. Als ze het echt doen (het is nogal pijnlijk) zal ik de foto’s erop zetten. Buna zit bij de andere buren, met de mannen onder de mangoboom te dammen. Ook hem hoor ik plezier hebben, hij is duidelijk aan het winnen. Ik zit voor ons huis, op het bankje in de voortuin en hoor vogels, geiten, een ezel ergens ver weg. Als we even de poort van onze compound open laten staan, staat zo de hele tuin vol geiten en schapen. De schapen hebben hier geen vacht. Je kunt het verschil tussen een geit en een schaap alleen zien aan de staart; bij het schaap is die lang en hangt omlaag, de geit heeft een klein staartje. De vrouwen in de compounds naast ons zijn voorbereidingen aan het treffen voor het avondeten. De vuurtjes worden gemaakt en de rijst wordt schoongemaakt. Rijst koken is hier een heel karwei. In Nederland gieten we de rijst uit het pak in de pan, maar hier moet je eerst alle steentjes, stofjes en beestjes verwijderen, dan moet je de rijst minimaal 4 keer wassen en pas dan kun je het gaan koken.
De zon zal over een uurtje ondergaan, maar het koelt nu al lekker een klein beetje af. We gaan zo een strandwandeling maken. Het is vanaf ons huis 10 minuutjes lopen naar zee. We kunnen dan de zon in de zee zien ondergaan, dan hebben we nog een klein half uurtje voor het donker wordt.

Vanmorgen zijn we eerst op bezoek geweest bij de broer van Buna en daarna even naar het strand. Nu dus lekker thuis.
Het is zó heerlijk hier! Toch zijn we echt aan het overleven. Het is een uitdaging om met weinig geld rond te komen, maar we zijn gelukkig! In het begin denk je dat je van alles mist. Een koelkast, m’n föhn, een stapel schone lakens en handdoeken in de kast, warm water, televisie, meubels, enz. enz. Na een tijdje blijkt dat je zó goed zonder al die spullen kunt! Wij worden er in ieder geval niet gelukkiger van. Gisteravond hebben Buna en ik buiten naar de sterren zitten kijken en naar de krekels en getrommel van ergens ver weg zitten luisteren. Dan mis ik de TV echt niet!
Het enige dat we hier missen zijn onze familie en vrienden, maar door al jullie lieve en leuke reacties lijken jullie ook wat dichterbij!